نمایشگاه «دیاگرام‌های زمانی» شبکه‌ای چندلایه است که زمان را نه به عنوان پس‌زمینه، بلکه به عنوان بخشی پویا و درون‌زاد در آثار هنری بررسی می‌کند. بخش نخست با پروژه ویدئویی «انباشت» به رابطه‌ی حافظه و زمان و انتقال تصاویر ذهنی در بستری روایی می‌پردازد و بخش دوم نیز با انتخاب آثار آرشیوی، همچنان این رابطه را در قالب تنش میان ثبت و حرکت، حضور و غیاب ادامه می‌دهد. رسانه‌های متنوع تصویری در این نمایشگاه، تجربه‌ای از زمان خلق می‌کنند که قابل اندازه‌گیری نیست و به‌صورت احساسی و پیوسته در حال دگرگونی است؛ جایی که حافظه، تاریخ و خیال به شکلی تازه با هم درمی‌آمیزند.