“اشیاء متورم”
در این چیدمان شهریار رضایی، شاهد تبدیل شاقول‌هایی هستیم که گذشته خود را از دست داده و به «وسایل بی‌هدف» تبدیل شده‌اند تا در هیأتی جدید در زمان حال ظاهر شوند. جورجو آگامبن فیلسوف، این فرآیند را «ماخولیایی شدن اشیاء» می‌نامد؛ وسایل گذشته تنها با خصلت ماخولیایی‌شان می‌توانند به امروز برسند. آنها با اینکه از گذشته می‌آیند، از گذشته بودن تهی‌اند و به همین دلیل به زمان حال هجوم می‌آورند و آن را متورم می‌کنند. این «زمان ورم‌کرده» موقعیت‌های بدیعی از اکنون را در معرض تجربه قرار می‌دهد که آگامبن آن را «حال معاصر» می‌خواند.

محمد پرویزی